من معتقدم تمامی روابط از جمله رابطه ی کاگر و کارفرما،والدین و کودک،شوهر و همسر،معلم و دانش آموز،فروشنده و خریدارو....مبتنی بر اعتماد هستند.چه طور می توانیم اعتماد بدون صداقت داشته باشیم؟ بحران در اعتماد واقعا به معنی بحران در حقیقت است اعتماد از درستی حاصل می شود.

*قابلیت اعتماد-که پیش بینی را میسر می کند و از تعهد ناشی می شود.

*ثبات-باعث اطمینان می شود

*احترام-خود و دیگران را مهم می داند و نگرش مورد توجه بودن را نشان می دهد.

*انصاف-به عدالت و صداقت برمی گردد

*خوش رویی-شیوه ی تبادل دوطرفه را نشان می دهد

*همخوانی-گفتار و عمل هماهنگ هستند.اگر شخص یک چیز بگوید و متفاوت رفتار کند چه طور شما به آن شخص اعتماد می کنید؟

*شایستگی-زمانی حاصل می شود که شخص توانایی و گرایش کارکردن را داشته باشد.

*صداقت-عنصر کلیدی اعتماد است

*قبول و پذیرش-علی رغم تلاش مان برای پیشرفت ما نیاز داریم معایب و محاسن همدیگر را بپذیریم.

*منش-شخص ممکن است همه ی شایستگی ها را دارا باشد،اما اگر منش نداشته باشد او نمی تواند مورد اعتماد قرار گیرد

اعتماد قابل تحسین تر از عشق و محبت است.مابعضی افراد را دوست داریم،اما به آن ها اعتماد نمی کنیم.روابط مثل حساب های بانکی است:هرچه ما سپرده گذاری کنیم آن ها بیشتر می شوند.بنابراین،بیشتر می توانیم از آن ها برداشت کنیم.به هر حال،اگر شما بخواهید بدون سپرده گذاری برداشت کنید منجر به ناامیدی می شود.

اکثر اوقات ما احساس بدهکاری می کنیم زیرا ممکن است سپرده گذاری نکرده باشیم.

بعضی از پیامدهای روابط ضعیف و عدم اعتماد به شرح ذیل می باشند:

*فشارروانی

*عدم مراوده

*تحریک پذیری

*دگم بودن و ذهن بسته

*فقدان روحیه همکاری

*غیر قابل قبول بودن

*عزت نفس پایین

*سوظن و بدگمانی

*فقدان بهره وری

*انزوا و گوشه گیری

*بهداشت روانی ضعیف 

*عدم اعتماد

*خشم و عصبانیت

*پیش داوری

*فروپاشی روحیه

*رفتار عدم همکاری

*تعارض

*نومیدی

*غمگینی